Today is Friday, March 29, 2024. 12:34امروز، جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳. ۱۲:۳۴ تهران

Advertisement

« Millions of thank you's to you! | Main | Dr. Is Coming! »

Hymn

به نام آنکه نامش بلندای عشق است
وقتی که تنهای تنها ميشوی، وقتی که دوستانت، آنها که نيازمند ياريشان هستی درست در حساس ترين نقطه رهايت می کنند، وقتی در دست همان ها که پشتوانه و پشتگرمی محسوبشان می کردی خنجر ميبينی.
وقتی اموج امتحان خاشک دوستی های سطحی را می روبد و لجن متعفن خود خواهی و منفعت طلبی را عريان می سازد.
وقتی هيچ تکيه گاهی برايت باقی نمی ماند و هيچ دستی خالصانه به دوستی گشوده نمی گردد، يک ملجاء و پناهگاه می ماند که هيچ حادثه ایی نمی تواند او را از تو بگيرد.
پس چرا در انتها به او برسی، از او آغاز کن ...

خديا!
این دل شکسته را جز دست های مهربان تو درمانی نيست.
این قامت خميده جز به شوق ديدار تو راست نمی شود.
این قلب لرزان جز در دست های تو آرام نمی گيرد.
و غبار اندوه از چهره غم زده ام جز باران رحمت تو نمی شويد.

بارالها!
غنچه آرزوی دلم تنها به آفتاب وصل تو است که می خندد و نيلوفر وجودم با تکيه بر درخت تو رشد می کند و بالا می رود و شبنم گلبرگ من به عشق تو تبخير می شود.

الهی!
آتش عشقت را در خرمن وجودم بيافکن و سبزينه محبتت را در برگ های به زردی گرايیده وجودم بدوان.
خودت را معشوق ترين من قرار بده و مرا عاشق ترين خويش!