Today is Tuesday, April 16, 2024. 12:50امروز، سه شنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۳. ۱۲:۵۰ تهران

Advertisement

« Turkish Barbie | Main | The Ten - 3 & 4 »

Our Guild - 1

صنف ما - شماره اول

نمی شنوی ، در فكر لذت و طرب نیستم!
چرخ دواری كه می جویم، افراطی دردناكتر از همه چیز،
نفرتی برخاسته از عشق و عذاب هیجان انگیز.
....در ذهنم
زین پس بر هیچ دری بسته نخواهد بود،
و هرآنچه نصیب همه ی ابنای بشر است ، در ژرفای درونم از آن من خواهد بود ،
روحم در برگیرنده ی اوج و حضیض،
و بركت و لعنت شان بر سینه ام لبریز،
باشد كه بی هیچ قید و بند، سرد و گرمشان پخته شوم،
تا آن زمان كه من نیز چو ایشان ، در هم شكسته شوم.

انتخاب واحد
متاسفانه بنظرم یكی از تاثیرگذارترین وحساس ترین امر، در ادامه تحصیل یكایك دانشجویان در دانشگاه، انتخاب و اخذ واحد در آغاز هر ترم است .به بیان دیگر ، امری كه باید در حاشیه روند تحصیلی دانشجویان قرارگیرد،با قوانین موجود آموزشی، نقش اساسی و محوری بازی می كند. بدین ترتیب ،اصولاً موفقیت یا عدم موفقیت دانشجو در هر ترم بسته به انتخاب واحد صحیح و زیركانه ایشان دارد؛ اگر دانشجویی ثبت نام اش توام با شانس باشد، با دشواری كمتری در طول ترم روبرواست و چه بسا بسیاری از دانشجویان به دلیل نقش موثر این امر ، از ادامه تحصیل در دانشگاه، بازمانده اند.
مطمئناً با من هم نظرید، در زمان ثبت نام، استرس و اضطراب كثیری به دانشجویان تحمیل می گردد.حقیقتاً آنچه بر سر دانشجویان همچون من و شما در این ارتباط می رود، بسیار ناروا،بی مورد،غیر منطقی و مغایر با اصول اخلاقی است. مشخص نیست چرا گرهی را كه می توان به آسانی با دست باز كرد، كلیه تلاش مدیران ریز و درشت دانشكده و دانشگاه، برآن است كه با دهان باز كنند.گرچه برخی از مشكلات و مكافات های آموزشی به ساختار و زیربنا دانشگاه های كشور در ایران بر می گردد، اما بسیاری از آنها ، مشكلات جزئی و خرد است ، كه بسان یك صخره در برابر گام های دانشجویان قرار می گیرد و به تبع آن ، دانشجویان را از حصول اطمینان و راحتی روان ،وامی دارد.
بیش از این اطاله ی كلام نمی كنم و می روم به سراغ اصل مطلب؛ روز شنبه (14/11/85) نوبت انتخاب دانشجویان ورودی های سال 83 می بود. در همان اوایل شروع انتخاب واحد، زمانیكه به صفحات مانتیور كه در آن امكان انتخاب واحد برای من مشخص گردیده بود، نگاهی انداختم، با این معضل مواجه شدم، كه اكثر واحدهای اختصاصی ارائه شده ، در جلوی آنها عدد صفر نقش بسته است. این مشكل فقط به من اختصاص نداشت، بلكه اكثر دانشجویان در دانشكده مواد، خصوصا گرایش های استخراجی و صنعتی با این مشكل دست به گریبان بودند. بدین ترتیب اكثریت دانشجویان مجبور شدند،یا واحد های كمی بردارند یا از واحدهای غیر اختصاصی و غیر ضروری، اخذ نمایند.گرچه مثل سنوات گذشته، برخی از دانشجویان با استفاده از نفوذ غیر مشروع در سیستم آموزشی دانشكده، به خواسته های خود تحصیل یافتند، اما نتیجتاً این عدم اخذ واحد های مناسب ،نارضایتی اكثریت دانشجویان را فراهم كرد.با توجه به پیش ثبت نام و امكان در اختیار داشتن اطلاعات دقیق از وضعیت آموزشی كلیه دانشجویان برای مسئولین آموزشی دانشكده، چرا شاهد عدم ظرفیت لازم و كافی هستیم؟ آیا امكان تخمین و پیش بینی لازم برای ایجاب ظرفیت لازم وجود ندارد؟ اگر مسئولین آموزشی دانشكده توانایی ایجاد ظرفیت های لازم را ندارند ، تكلیف دانشجویان چیست؟
پنج ترم از تحصیلم در دانشگاه می گذرد؛ نوعاً هر ترم انتخاب واحد برای من و دوستانم كه از نزدیك در چگونگی اخذ واحد ایشان قرار دارم ، بغرنج تر و با مشكلات بیشتری همراه می گردد. مدت مدیدی است كه به نحوه انتخاب واحد از جنبه های گوناگون معترضم. دلایل زیادی برای این اعتراض دارم . همانطور كه گفته شد، ساختار آموزشی در دانشگاه های ایران، سر تا پا اشكال است. اما نقد من در این نوشتار، معطوف به موضوعات كلان آموزشی نیست و محدود به عللی است كه در این چند روز موجب نارضایتی دانشجویان دانشكده را فراهم كرده است.یكی از دلایل عمده دشواری در اخذ واحد برای دانشجویان ، افزایش فزاینده دانشجویان پولی و مهمان(با پرداخت وجه اجازه تحصیل در دانشگاه را می یابند) است؛متاسفانه تا به امروز از سوی مسئولین دانشكده در مورد بودجه ی دریافتی از دانشجویان مذكور ،شفاف سازی لازم صورت نپذیرفته است.لازم به ذكر است نگارنده از حامیان مشروط ،حضور دانشجویان پولی در دانشگاه می باشد و هماره در دفاع از آن در محفل های گوناگون مبادرت ورزیده است.لیكن انتقاد نگارنده به اصل و محتوای موضوع نیست ، بلكه به عدم ایجاد ظرفیت لازم برای تحصیل دانشجویان پولی در دانشگاه است. لذا در زمانیكه به اندازه لازم و كافی واحد برای انتخاب در اختیار دانشجویانی كه از پیمودن راه كنكور به دانشگاه راه یافته اند ، مهیا نیست، مدیران دانشگاه یا دانشكده دست به پذیرش دانشجویان پولی می زنند.بدین ترتیب با افزایش دانشجویان پولی ومهمان ، مسئولین دانشكده توانایی لازم را برای برآورده كردن خواسته های آموزشی دانشجویان را ندارند و حق مسلمی از دانشجویان پایمال می گردد. به گفته این مثل قدیمی ، چراغی كه به خانه رواست ، به مسجد حرام است.
پرسش(؟) لطفا مسئولین دانشكده پاسخ دهند:
چرا با عدم ظرفیت لازم وكافی در دانشكده ، مسئولین آموزشی دست به پذیرش دانشجویان پولی و مهمان می زنند؟